με μισολογα

οπου και να πηγαινα ημουν στοιχειωμενος απο την ιδεα να χτισω ενα ερημητηριο.

ποσα μικρα σπιτια δεν εχω χτισει σε αμετρητα ταξιδια;

καθε μερος ειναι ενα αλλοθι ειτε για ενα βιβλιο ειτε για μια φωλια.

στ΄αληθεια ποτέ δεν μπορεσα να κανω την διακριση μεταξυ ενος σπιτιου φτιαγμενου απο καλαμακια
και θραυσματα απο μια ιστορια.

τα πουλια επισης δεν το ξερουν.

ανοιγα τα ματια μου.

τα ματια μου περιπλανιοντουσαν στην πλαγιά του βουνου,περιπλανιοντουσαν στην οχθη της
λιμνης,περιπλανιοντουσαν στην πλαγιά του λοφου,πανω απο την αποκρυμνη ακτη που προεξηχε
πανω απο τον ωκεανο και ανακαλυπταν παντα ενα μερος που μπορουσε κανεις να φανταστει
την ακινητοποιηση του για παντα.

Pascal Guignard
απο την ιστοσελιδα www.arte-tv.com. στηλη a mi-mots