ΑΝΟΙΞΗ

ΞΑΝΑΒΡΗΚΑ ΛΙΓΟ ΚΕΦΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ "ΞΑΝΑΜΠΛΟΓΚΑΡΩ "

"ΟΙ ΕΥΜΕΝΙΔΕΣ"

ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "LES BIENVEILLANTES"ΤΟΥ JONATHAN LITTELL
ΘΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ "OI EΥΜΕΝΙΔΕΣ".
894 ΣΕΛΙΔΕΣ!

ΣΑΣ ΜΕΤΑΦΕΡΩ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ.
....
"ΟΙ ΡΩΣΣΟΙ ΕΙΧΑΝ ΦΥΓΕΙ ΜΑΚΡΥΑ.ΣΤΗΝ ΑΛΕΑ ΕΡΧΟΝΤΟΥΣΑΝ ΠΡΟΣ ΕΜΕΝΑ ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΝ ΤΡΕΙΣ ΧΙΠΑΝΤΖΗΔΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΤΙΓΡΗΣ.ΠΑΡΑΚΑΜΨΑΝΕ ΤΑ ΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΗΝ ΓΕΦΥΡΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΕΙΩΣΟΥΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ,ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΜΕ ΜΟΝΟ.
ΗΜΟΥΝ ΣΕ ΕΜΠΥΡΕΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ,ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙΑΖΟΤΑΝ.
ΑΛΛΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΑ ΔΥΟ ΠΤΩΜΑΤΑ ΞΑΠΛΩΜΕΝΑ ΤΟ ΕΝΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΑΛΛΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΡΟΛΑΚΟΥΣ,ΣΤΗΝ ΠΑΣΑΡΕΛΛΑ,ΤΑ ΖΩΑ ΠΟΥ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΝΤΟΥΣΑΝ.
ΗΜΟΥΝ ΛΥΠΗΜΕΝΟΣ,ΑΛΛΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΡΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΙΑΤΙ.
ΑΙΣΘΑΝΟΜΟΥΝ ΜΕ ΜΙΑΣ ΟΛΟ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ,ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΛΕΙΩΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ,ΕΜΕΝΑ ΜΟΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΠΠΟΠΟΤΑΜΟ ΠΟΥ ΨΥΧΟΡΑΓΟΥΣΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΤΩΜΑΤΑ,ΜΟΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΥΠΗ ΤΗΣ ΘΥΜΗΣΗΣ,ΤΗΝ ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΜΟΥ ΠΟΥ Θ'ΑΡΧΟΤΑΝ.
ΟΙ ΕΥΜΕΝΙΔΕΣ ΕΙΧΑΝ ΞΑΝΑΒΡΕΙ ΤΑ ΙΧΝΗ ΜΟΥ.

ΗΘΟΠΟΙΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

Η ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΛΕΝΑ ΚΙΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΕΓΡΑΨΕ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ .
"ΝΥΧΤΕΡΙΔΕΣ" ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΕΔΡΟΣ

Η ΓΑΛΛΙΔΑ ΗΘΟΠΟΙΟΣ SYLVIE TESTUD ΓΡΑΦΕΙ KI'AYTH
"GAMINES","lE CIEL t'AIDERA" ΕΚΔΟΣΕΙΣ FAYARD

ΠΕΔΡΟ ΠΑΡΑΜΟ
του Χουαν Ρουλφο
μεταφραση Εφη Γιαννοπουλου
εκδοσεις ΠΑΤΑΚΗ
ο Μαρκές εγραψε γι'αυτο το βιβλιο " δέν ειναι περισσοτερες απο
300 σελιδες και πιστευω πως θα εχουν την ιδια διαρκεια με τις
σελιδες που εχουν διασωθει απο το εργο του Σοφοκλη" .

το διαβαζω και μ'εχει συνεπαρει!!!!

μελαγχολια του σεπτεμβριου

το λιονταρι του πειραια

καφενειο-μεζεδοπωλειο(210 4511118)

τις ζεστές μερες του καλοκαιριου ειναι απο τα ωραιοτερα

μερη για να δροσιζεσαι

στην μπουκα του λιμανιου

να βλεπεις τα πλοια να περνούν

ζεσταινομαι,λιγη δροσια!!!!!!!!

Λίβανος

πηγαμε τον μαιο στο Λιβανο
γνωρισαμε αυτον τον φιλοξενο τοπο και τραβηξαμε
φωτογραφιες τις πληγες του.
που να φανταστουμε οτι
θα ξανανοιξουνε!!!

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΡΑΒΑΝΣΕΡΑΙ(ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ)

θεατρο του ηλιου,στην εισοδο,μακιγιαρονται οι ηθοποιοι. σε λιγο αρχιζει η παρασταση.
βαθια πολιτική .η συγκινηση μεγάλη.
στο γαλλικο προγραμμα διαβαζω τις σκεψεις της Helene Cixous,στενης συνεργατριας
της Ariane Mnouskine σκηνοθετριας της παραστασης.

"Στην αρχη της μνημης μας υπηρξε ο Πολεμος. Η Ιλιαδα τον εκανε διηγηση.Μετα τον Πολεμο:
η Οδυσσεια.Αυτοι που δεν γυρισαν στην χωρα τους, ουτε ζωντανοι ουτε νεκροι,περιπλανιουνται
για καιρο πανω στην γη.
Σημερα καινουργιοι πολεμοι ριχνουν στον πλανητη μας εκατονταδες,χιλαδες,εκκατομυρια καινουργιους φυγαδες,θραυσματα εξαρθρωμενων κοσμων,τρεμαμενα υπολειματα,χωρες κατεστραμενες των οποιων τα ονοματα δεν σημαινουν πια καταφυγιο πατριδας αλλα φυλακές
και ερειπια,ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ,ΙΡΑΝ, ΙΡΑΚ,ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ..., η λιστα των δηλητηριασμενων χωρών
αυξανει καθε χρονο.
Πως να διηγηθει κανεις αυτες τις αμετρητες οδυσσειες;
Ποσα καινουργια μικρα θεατρα θ'απρεπε κανεις να επινοησει για να δωσει σε καθε αναστατωμενο πεπρωμενο μια εφημερη φιλοξενια;
Πως να μην αντικαταστησει κανεις τον λογο σου με τον λογο της καλης μας θελησης;
Πως να μην αντικαταστησει την ξενη γλωσσα σου με την γαλλικη γλωσσα;
Πως να κρατησει την ξενη γλωσσα σου χωρις να λειψει η ευγενια και η φιλοξενια στο κοινο
τον καλεσμενο στο θεατρο;
Πως, χωρις να καταλαβαινομαστε με λεξεις, παρολαυτα να καταλαβαινομαστε με την καρδια;
Πως να μην οικειοποιηθουμε την αγωνια των αλλων κανοντας θεατρο;
Πως να μην κανουμε λαθος κατω απο την επιρεια της ψευδαισθησης της κατανοησης και απο
τον φοβο της ελλειψης κατανοησης;
Πως να μπαινει κανεις στην θεση του αλλου οσο πιο πολυ γινεται χωρις να του την παιρνει;
Πως να μην μεταφραζει κανεις;πως δηλαδη να μην μεταφρασει;πρεπει κανεις να μεταφρασει.
Πως να μην αφεθει στην γοητεια των καλων του συναισθηματων;
Πως να μην υπερβαλει κανεις ; ουτε απο την μια μεριά ουτε απο την αλλη
Πως να γλιστρησει κανεις αναμεσα στην καλη του συνειδηση και στην κακη του συνειδηση,τις σιαμαιες;
Πως να τα πει ολα κανεις χωρις ουτε μια λεξη;
Πως να γινει ανθρωπινος δηλαδη ποτέ αρκετά η παραπανω;
Πως δεν θα εγκαταλειψει κανεις την ιδεα του απολυτου εχοντας συνειδηση οτι δεν θα το φτασει
ποτέ;
Πως να να ειναι ηθοποιος ενος ρολου κι'οχι ο δυναστης του;
Πως ν'αφεθει κανεις να ειναι το καταφυγιο για τον ξενο;
Κι'αν δεν τα καταφερει κανεις; Αυτη ειναι η ερωτηση του μεταναστη κατα την διαρκεια του
ταξιδιου του."

με μισολογα

οπου και να πηγαινα ημουν στοιχειωμενος απο την ιδεα να χτισω ενα ερημητηριο.

ποσα μικρα σπιτια δεν εχω χτισει σε αμετρητα ταξιδια;

καθε μερος ειναι ενα αλλοθι ειτε για ενα βιβλιο ειτε για μια φωλια.

στ΄αληθεια ποτέ δεν μπορεσα να κανω την διακριση μεταξυ ενος σπιτιου φτιαγμενου απο καλαμακια
και θραυσματα απο μια ιστορια.

τα πουλια επισης δεν το ξερουν.

ανοιγα τα ματια μου.

τα ματια μου περιπλανιοντουσαν στην πλαγιά του βουνου,περιπλανιοντουσαν στην οχθη της
λιμνης,περιπλανιοντουσαν στην πλαγιά του λοφου,πανω απο την αποκρυμνη ακτη που προεξηχε
πανω απο τον ωκεανο και ανακαλυπταν παντα ενα μερος που μπορουσε κανεις να φανταστει
την ακινητοποιηση του για παντα.

Pascal Guignard
απο την ιστοσελιδα www.arte-tv.com. στηλη a mi-mots